ყველაზე ტკბილი არსება

4 დღეა რაც ჩემი შვილი ჩამოვიდა,მანგლისში ისვენებდა თითქმის ორი თვე,ამ დროის მანძილზე 4 ჯერ ვიყავი ჩასული,ხან ვრჩებოდი ერთი-ორი დღე,ხან იმ დღესვე ჩამოვდიოდი.კვირის აქეთ თბილისშია უკვე და თითქოს ჯერ კიდევ ვერ მოვისიყვარულეთ ერთმანეთი,თან რაღაც შეცვლილიც მეჩვენება,გაზრდილი და როგორ ვთქვა არ ვიცი,ჭკვიანი ყოველთვის იყო, მაგრამ აი რაღაც უფრო დაბრძენებულიო თითქოს–აი ასე მეჩვენება.ხო, 15 წლისაა,ვინც არ იცის–დიდი გოგოა უკვე

ხოდა დღეს რაღაც განსაკუთრებული დღე გვქონდა მე და ხატიას და ეს ეიფორია თქვენც მინდა გაგიზიაროთ!

დღეს შუქი არ გვქონდა მთელ უბანში, არ ვიცი რა მოხდა, მაგრამ არ იყო და ’ვსიო’!სახლის კოლექტიურ დალაგებას რომ მოვრჩით,საქმე რომ აღარაფერი გვქონდა(კომპიუტერთან დაჯდომას ვერ ვახერხებდიტ და !) ,ერთი თაროს ლაგება დავიწყე,სადაც ხატიას ბავშვობისდროინდელი ნახატები მომხვდა ხელში.

ძალიან ბევრი რამე მაქვს შენახული ჩემი შვილის ბავშვობას რაც მომაგონებს :მისი ნახატები,ნაწერები,სკოლის პირველ-მეორე კლასის რვეულები,სასაჩუქრე ბარათები თავის ხელით რომ მიკეთებდა ხოლმე,მოჭრილი ოქროსფერი თმის კულულები!ვათვალიერეთ და ჩაბჟირებამდე ვიცინეთ ზოგიერთ სურათზე.

ბაყაყი თხილამურებზე და ცისარტყელა( 5 წლისამ)

გოგონა თხილამურებზე და ზღვის კუ (5 წლისამ)

ეს თხილამურები და კუს ხატვა აჩემებული ქონდა ერთი პერიოდი 🙂
სამივესაც გვხატავდა :

ამ სურათზე იცინოდა დღეს — შენ რა მხარბეჭიანი დაგხატეო 🙂

უამრავი ნახატი მომიძღვნა(როგორც ყველა ბავშვს ახასიათებს),ყველაში მიწერდა ხოლმე,რომ ძალიან ვუყვარდი 🙂 (ხო, 5 წლისამ წერა-კითხვა იცოდა,თუმცა წერა ცოტა უშნოდ გამოსდიოდა 🙂 )

5 წლისამ

ამ სურათშიც კუები აქვს დახატული 🙂
ხო, ყველაზე საინტერესო იყო მისი წერილები რომლებსაც სწერდა თოვლის ბაბუას!8 წლის ასაკამდე სჯეროდა თოვლის ბაბუის,იმიტომ რომ საჩუქრებს ყოველთვის იღებდა!მეც ძალებს არ ვიშურებდი, რომ ეს ყველაფერი ძალიან საინტერესო და ჯადოსნური ყოფილიყო.აი რა ხდებოდა:
ხატია წერდა წერილს,ეს ჩემგან დაფარულად იწერებოდა,მერე სახლის ზღურბლზე ვტოვებდით ხოლმე,მე ჩუმად მივიდოდი და ამ წერილს ავიღებდი ხოლმე,მერე თვითონ რომ გაახსენდებოდა და წერილის სანახავად გავიდოდა,აჟიტირებული მომვარდებოდა ხოლმე–დე,თოვლის ბაბუამ წაიღო ჩემი წერილიო! 🙂 აი რამოდენიმე წერილის ასლი :

ეს წერილი 28 პუნქტიანია 🙂 ,7 წლისამ

8 წლისამ

ახალ წელს,მიას მამამისი რომ შუშხუნების სასროლად გაიყვანდა აივანზე,მე კარებზე ზარს დავრეკავდი—სირბილით მივარდებოდა ხოლმე კარებს,გააღებდა და ჰოი საოცრებავ! საჰაერო ბუშტებშებმული ბრჭყვიალა ქაღალდში გახვეული,ლამაზი ბაფთით შემკული ამანათი ხვდებოდა.რა სიტყვები უნდა მოვიშველიო იმ აჟიოტაჟის და სიხარულის გადმოსაცემად არ ვიცი,რაც იმ წუთებში ჩემს სახლში ხდებოდა!უბედნიერესები ვიყავით ჩვენ შვილს ასეთ გაბრწყინებულს რომ ვხედავდით!
(ხო, ეს საჩუქარი მანამდე საგულდაგულოდ ინახებოდა კარადაში,დაბერილი ბუშტებითურთ,კიდე უფრო ადრე კი,ამ თოვლის ბაბუის წერილით ხელში მოვლილი მქონდა ხოლმე ბაზრობები(მე და ჩემი და ერთად დავდიოდით–ჩემი დისვილისთვისაც მოჰქონდა თოვლის ბაბუას სჩუქრები,აბა რა ), რომ ყველაფერი მეყიდა,რაც უნდოდა!თითქმის ყოველთვის ყველაფერი მოჰქონდა ჩვენს თოვლის ბაბუას 🙂 !
ამ ნახატების თვალიერებას რომ მოვრჩით და წერილები წავიკითხეთ,პაწაწინა ხატიას რვეულს ’ჩავუჯექით’ .მის დაბადებისთანავე ვაწარმოებდი დღიურს, სადაც ყველაფერი მიწერია:რომელ თვეში რამდენს იწონიდა,რას ჭამდა,რა უყვარდა, როდის იყო ავად და როგორ ვმკურნალობდით,როდის რა ისწავლა,როდის ამოეჭრა პირველი კიჭი,როდის გაიარა(სხვათაშორის 26 მაისს გაიარა,11 თვის ასაკში),პირველი სიტყვა,როგორ რას ამბობდა—სულ ყველაფერი მიწერია.
აი მისი პირველი ხელის ანაბეჭდი,აქ ხატია 1 წლის და 1 თვისაა

ასე გავატარეთ მე და ხატიამ ნახევარი დღე მისი ბავშვობის გახსენებაში,გავიხსენეთ ყველა ის სიტყვა,რასაც იძახდა ხოლმე : ’ხახუსიაია’–დახურე ან გააღე,’ბუტატა;–ფორთოხალი,’პუწ-პუწი’- მულტფილმი,’ბუსი’-ბოთლი.უFF კიდევ რამდენი ერთი გავიხსენო…..
ძალიან მიხარია,რომ მაინც გამოვნახავდი ხოლმე დროს და ამ დღიურებს ვაწარმოებდი!ეხლა ეს ნამდვილი სიმდიდრეა ჩემთვის! ყოველთვის ხელთ მაქვს ჩემი შვილის პატარაობის დეტალები,რაც აუცილებლად დამავიწყდებოდა, რომ არა ეს დღიურები და გინდაც ეს ნახატები!თვალიერებისას ხვდები,როგორი ბედნიერი ხარ,ცოცხლდება მოგონებები და ხვდები,როგორ გიყვარს შენი შვილი!
ჩემი რჩევაა, რომ ყველა დედამ გააკეთოს ეს!არ ინანებთ!ეს არის პოზიტივის წყარო,რომელიც ბედნიერებით გვავსებს!ჩვენი შვილები ხომ ჩვენი ყველაზე ტკბილი არსებები არიან!

იყავით ბედნიერები!!!
დიდი სიყვარულით,თქვენი ქეთუსი!